Yazar "Güven, Mine" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Görünüş Terimlerinin Türkçeleştirilmesi Üzerine Bazı Gözlem ve Öneriler(2008) Güven, MineBu çalışmada çağdaş kuramlar çerçevesinde incelenmiş temel görünüş kavramları ele alınarak tanımlanmakta ve Türkçe’de henüz yerleşmiş bir karşılığı bulunmayanlara yeni terim önerileri getirilmektedir.Öğe Hal türlerinin Türkçe'de ifadesi üzerine(2012) Güven, MineBu çalışmada devinim, sürerlik ve ereklilik gibi zaman/görünüş özelliklerinden yola çıkılarak tanımlanan beş hal türünün (durum, edim, bir anlık edim, erişme ve tamamlama) Türkçe'de nasıl ifade edildiği üzerinde durulmaktadır. İncelemeye Smith (1997)'nin iki bileşenli (hal türü ve bakış açısı) görünüş kuramı temel alınmıştır. Zaman/görünüş özellikleri insan doğasının bilişsel ve algısal özelliklerinden kaynaklanmakta ve farklı doğal dillerde farklı dilsel biçimlerle ifade edilebilmektedir. Bu çalışmada bu zaman/görünüş özelliklerine dayanan beş hal türünün Türkçe'de nasıl anlatıldığı gösterilmeye çalışılmaktadır.Öğe İmer, K., A. Kocaman & A. S. Özsoy. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. 351 s. (1. basım: Mayıs 2011; ISBN 978-605-4238-53-8)(2011) Güven, Mine[Abstract Not Available]Öğe Kıbrıs Ağzında Gereklik Üzerine(2015) Güven, MineBu çal^ mada K^br^s A z^'nda gerekli in bir kiplik kavram^ olarak nas^l ifade edildi i incelenmektedir. Anlambilim-edimbilim ba lam^nda de erlendirilen, çe itli kaynaklardan elde edilmi verilerin nitel çözümlemesi, K^br^s A z^'nda gerekli in -mAlI biçimbiriminden çok mecbur, lazOm, illa, mutlaka, vb. gibi çevrik ya da sözcüksel yollarla anlat^ld^ ^n^ göstermektedir. Bu aç^dan, K^br^s A z^'nda gerekli in Ölçünlü Türkçe'de oldu undan daha az dilbilgiselle mi oldu u anla ^lmaktad^r. Kuramsal aç^dan ise incelenen yap^lar^n davran^ ^n^n yeterli düzeyde aç^klanabilmesi için mant^ksal yakla ^ma özgü kavramlar^n yan^s^ra birtak^m anlamsal ve edimbilimsel kavramlara ba vurulmas^ gerekti i görülmüştür.Öğe Türkiye Türkçesindeki Kendi Biçimbiriminin İşlevlerinin Tarihsel Gelişimi Üzerine(2015) Güven, MineBu çalışmada 8.-18. yüzyıllarda üretilmiş, Eski Türkçe, Eski Anadolu Türkçesi ve Osmanlı Türkçesi'ni yansıtan çeşitli metinlerde kendi/kendi- biçimbiriminin Türkiye Türkçesi'ndeki beş temel işlevinin tarihsel gelişimi araştırılmaktadır. Başta pekiştirme ve niteleme işlevi taşıyan adcıl bir parçacık olan kendi, daha sonra iyelik, durum ve çokluk ekleri alarak adlaştığından günümüzde dönüşlü adıl, artık adıl ve 3. kişi adılı olarak da kullanılabilmektedir. Eski Türkçe'de benzer işlevler taşıyan öz ise zamanla Türkiye Türkçesi'nde ve Gagavuz Türkçesi'nde dilbilgisel işlevini yitirirken Batı Türkçesi'nin bu iki kolu dışındaki dil ve lehçelerde niteleme, pekiştirme ve dönüşlü adıl işlevlerini korumuştur.