Ertelemenin yordayıcıları olarak öz kontrol ile stresle başa çıkmanın incelenmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorKahraman, Süleyman
dc.contributor.authorFeyzioğlu, Feyzan
dc.date.accessioned2025-03-10T18:57:04Z
dc.date.available2025-03-10T18:57:04Z
dc.date.issued2023
dc.departmentEnstitüler, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractBu çalışma, 18 yaş ve üzeri yetişkinlerde ertelemenin yordayıcıları olarak öz-kontrol ile stresle başa çıkmanın incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaca ek olarak, bu çalışmada yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum, çocuk sahibi olma, çalışma durumu, çalışma süresi, çalışma hayatında yönetsel göreve sahip olup olmama, psikiyatrik/psikolojik destek alıp almama ve kronik hastalığa sahip olup olmamayı içeren demografik değişkenlere göre, erteleme eğilimi, öz-kontrol ve stresle başa çıkma düzeylerinin farklılık gösterip göstermediğini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmaya Türkiye içerisinde ikamet eden 18 yaş ve üzeri yetişkinler katılmıştır. Yapılan bu çalışmada, katılımcılara genel erteleme eğilimi ölçeği, kısa öz-kontrol ölçeği ve stresle başa çıkma ölçeği uygulanmıştır. Bu ölçeklere ek olarak katılımcıların sosyo-demografik bilgilerini öğrenmek amacıyla demografik bilgi formu verilmiştir. Katılımcılara araştırmaya katılmadan önce araştırma hakkında bilgilerin yer aldığı bilgilendirilmiş onam formu verilmiştir. Verilerin analizinde SPSS programı kullanılmıştır. Yetişkinlerde öz-kontrol ile stresle başa çıkmanın erteleme üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Demografik değişkenlere göre erteleme eğilimi, öz-kontrol ve stresle başa çıkma düzeylerini karşılaştırmak için bağımsız örneklem t-testi ve ANOVA analizi kullanılmıştır. ANOVA sonrası hangi gruplar arasında fark olduğunu belirlemek amacıyla Scheffe ve Tamhane's T2 post hoc testleri kullanılmıştır. Çalışma neticesinde yetişkinlerde öz-kontrol ile stresle başa çıkmanın erteleme eğilimi üzerinde anlamı bir aracı rolü olduğu bulunmuştur. Genel erteleme eğilimi puanları, demografik değişkenlerden yaş, ilişki durumu, eğitim düzeyi, çalışma süresi, çocuk sahibi olup olmama, psikolojik/psikiyatrik destek alıp almama durumuna göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Öz-kontrol puanları, demografik değişkenlerden yaş, çocuk sahibi olup olmama, çalışma süresi, ilişki durumu, psikolojik/ psikiyatrik destek alıp almaması durumuna göre farklılaştığı bulunmuştur. Stresle başa çıkma puanlarının ise, demografik değişkenlerden yaş, cinsiyet, ilişki durumu, çocuk sahibi olup olmama, psikolojik/ psikiyatrik destek alıp almama durumuna göre farklılaştığı bulunmuştur. Edinilen bulgular literatür ışığında tartışılmıştır.
dc.description.abstractThis study was conducted to examine self-control and coping with stress as predictors of procrastination in adults aged 18 and over. In addition to this purpose, demographic variables including age, gender, educational status, marital status, having a child, working status, working time, having a managerial role in working life, receiving psychiatric/psychological support, and having a chronic illness were analyzed in this study. According to the results of the study, it was aimed to determine whether the procrastination tendency, self-control and coping with stress levels differ. Adults aged 18 and over residing in Turkey participated in the study. In this study, general procrastination scale, brief self-control scale and stress coping scale were applied to the participants. In addition to these scales, a demographic information form was given to learn the socio-demographic information of the participants. Before participating in the study, the participants were given an informed consent form containing information about the study. SPSS program was used in the analysis of the data. Multiple regression analysis was applied to determine the effect of self-control and coping with stress on procrastination in adults. Independent samples t-test and ANOVA analysis were used to compare procrastination, self-control and coping with stress levels according to demographic variables. Scheffe and Tamhane's T2 post hoc tests were used to determine between which groups there was a difference after ANOVA. As a result of the study, it was found that self-control and coping with stress have a significant mediating role on procrastination in adults. It was determined that general procrastination scores differed according to demographic variables such as age, relationship status, education level, working time, whether or not they had children, and whether they received psychological/psychiatric support. It was found that self- control scores differed according to demographic variables such as age, having children or not, working time, relationship status, and receiving psychological/psychiatric support. It was found that the scores for coping with stress differed according to demographic variables such as age, gender, relationship status, whether or not they had children, and whether they received psychological/psychiatric support. The findings were discussed in the light of the literatüre.
dc.identifier.endpage112
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=nLNfCsWgUluh5T2iyudSho29ca0dmJSphdMxlyTHA1LLaNIGLkKi7BHb9Q2E4Rf1
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12662/7827
dc.identifier.yoktezid822625
dc.institutionauthorFeyzioğlu, Feyzan
dc.language.isotr
dc.publisherİstanbul Beykent Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_TEZ_20250310
dc.subjectPsikoloji
dc.subjectPsychology
dc.titleErtelemenin yordayıcıları olarak öz kontrol ile stresle başa çıkmanın incelenmesi
dc.title.alternativeExamination of managing stress by self control as predictives of procrastination
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Tez Koleksiyonu