Samsun Vezirköprü M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda kalan madde kullanım bozukluğu olan hükümlüler ile madde kullanmamış olan hükümlülerin yalnızlık düzeyleri ve benlik saygılarının incelenmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorGüler, Ayşegül Selcen
dc.contributor.authorKaramustafa, Merve
dc.date.accessioned2025-03-10T18:54:13Z
dc.date.available2025-03-10T18:54:13Z
dc.date.issued2017
dc.departmentEnstitüler, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractBu çalışmada madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan hükümlülerin benlik saygısı ve yalnızlık düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bunun yanında araştırmacı tarafından seçilen sosyodemografik değişkenlere göre hükümlülerin benlik saygısı ve yalnızlık düzeyleri incelenmiştir. Bu amaçlar doğrultusunda yürütülen araştırmanın örneklemini Samsun Vezirköprü M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda bulunan 20-67 yaş aralığındaki DSM-V kriterlerine göre 71'i madde kullanım bozukluğu olan hükümlü ve 90'ı madde kullanım bozukluğu olmayan hükümlü olmak üzere 161 kişi oluşturmaktadır. Katılımcılara sosyodemografik form, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeğinin bulunduğu anket uygulanmıştır. Yapılan analizlerin sonucunda madde kullanım bozukluğu olan hükümlülerin, madde kullanmayan hükümlülere göre benlik saygısı düzeyleri düşük ve yalnızlık düzeyleri yüksek bulunmuştur (p<0,05). Ayrıca yapılan tek yönlü MANOVA analizi sonucunda madde kullanma durumunun hem yalnızlık hem de benlik saygısı üzerinde ortak etkisinin olduğu görülmüştür (p<0,05). Yapılan korelasyon analizi sonucunda hapis cezası süresi ile benlik saygısı arasında r= -0,215 değerinde negatif ve anlamlı bir ilişki, ceza evinde geçirilen süre ile yalnızlık arasında r= 0,200 değerinde pozitif ve anlamlı bir ilişki ve yalnızlık ile benlik saygısı arasında r= -0,394 değerinde negatif ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Cezaevi öncesi tek yaşayan ve madde kullanan hükümlülerin yalnızlık düzeyleri cezaevi öncesinde tek yaşamayan ve madde kullanmayanlara göre daha yüksektir (p<0,05). Cezaevi dışında kurulan ilişkiler (aile, yakın vs.) ile iletişim sıklığı daha fazla olan hükümlülerin yakınlarıyla iletişim sıklığı daha az olan hükümlülere göre yalnızlık düzeyleri daha düşük ve benlik saygısı düzeyleri daha yüksektir. Madde kullanım bozukluğu olan hükümlülere psikolojik destek verilmesi ve hükümlülerin sosyal temas olanaklarının artırılması yönünde çalışma yapılması düşünülebilir.
dc.description.abstractThe objective of this study was to investigate self-esteem and loneliness levels in prisoners with substance use disorder (SUD) and compare these parameters with those in prisoners with no substance use disorder. In addition, the self-esteem and loneliness levels of the prisoners according to the demographic variables selected by the researcher were examined. Study sample included 161 prisoners in Samsun Vezirköprü M Type Closed Prison, in the age range of 20-67, 71 of whom had substance use disorder and 90 of whom had no substance use disorder according to the DSM-V criteria. The socio-demographic form, the UCLA Loneliness Scale and the Rosenberg Self-Esteem Scale were filled by the participants. Result of analysis, self-esteem levels were found lower and loneliness levels were found higher in participants with SUD compare with participant without SUD (p <0.05). In addition, it was observed that substance use had a common effect on both loneliness and self esteem scores (p <0.05) according to the result of the one-way MANOVA analysis. It was found that there was a negative and significant correlation between the duration of prison sentence and self-esteem (r = -0,215), a positive and significant correlation between loneliness scores and the duration of time spent in prison (r = 0,200) and a negative and significant correlation between loneliness and self-esteem scores (r = -0,394). Levels of loneliness were higher in prisoners who lived alone prior to imprisonment and who had SUD compared to those who did not live alone and who had no SUD (p <0.05). Loneliness levels of the prisoners who had higher communication frequency with their family and friends were lower and self-esteem levels were higher compared to those who had lower communication frequency with family and friends. . Psychological support for prisoners who have subtance use disorder and ways to increase opportunities for social contact for prisoners might be considered.
dc.identifier.endpage108
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=q3-d9QtLoVA2OMExHSkJpb5KpAXOZXxN3WMH4oLddAA6MP9LktNoiDc7wRZIjLDA
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12662/7575
dc.identifier.yoktezid468414
dc.institutionauthorKaramustafa, Merve
dc.language.isotr
dc.publisherİstanbul Beykent Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_TEZ_20250310
dc.subjectPsikoloji
dc.subjectPsychology
dc.titleSamsun Vezirköprü M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda kalan madde kullanım bozukluğu olan hükümlüler ile madde kullanmamış olan hükümlülerin yalnızlık düzeyleri ve benlik saygılarının incelenmesi
dc.title.alternativeSurvey of loneliness and self-esteem levels in prisoners who don't use subdance abuse and subtance abuse where stay Samsun Vezirkopru M Type Closed Prison
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Tez Koleksiyonu