TARİHSEL FİGÜR OLARAK HİTLER TEMSİLİNİN SİNEMADAKİ DÖNÜŞÜMÜ: SON ON GÜN (1955) ÇÖKÜŞ (2004), BAK KİM GERİ DÖNDÜ (2015) FİLMLERİNİN TARİHSEL ANALİZİ

dc.contributor.authorDemoğlu, Meliha Elif
dc.contributor.authorKadıoğlu, Aziz Barkın
dc.date.accessioned2025-03-09T10:53:22Z
dc.date.available2025-03-09T10:53:22Z
dc.date.issued2023
dc.departmentİstanbul Beykent Üniversitesi
dc.description.abstractII. Dünya Savaşı, bitmeyen anlatı olarak farklı açılardan sinemada en çok işlenen ve işlenmeye devam eden konudur. Savaş yıllarından günümüze değin sinema tarihi incelendiğinde tarihsel bir figür olan Hitler’in sıklıkla temsil edildiği görülmektedir. Hitler’in beyaz perdedeki görünümü, iktidarı sırasında çekilen propaganda belgesellerinde bir lider, öncü, kurtarıcı biçiminde yansımış, 1940 yapımı Büyük Diktatör (The Great Dictator, 1940) filminde Hitler hayatta iken, Charlie Chaplin tarafından alaycı bir biçimde canlandırılmıştır. Savaş sonrasında ise büyük yıkımın sorumlusu olan, intihar ettiği için hesap sorulamayan, savaşın tek sorumlusu, dengesiz ve şeytansı temsili ile pek çok filmde yer almıştır. Çöküş (Der Untergang, 2004) filminde Hitler’in temsili, öncekilerden farklılık göstermiş, savaş sonrası Alman sinemasında ilk kez insani yönleriyle perdede görülmüştür. Günümüze doğru ise çeşitli parodi filmlerinde ciddiyetsiz, bazen gülünç yönleriyle temsil edilmeye başlanmıştır. Bak Kim Geri Döndü (Er Ist Wieder Da, 2015)’de günümüzde Hitler’in gülünç temsillerine örnek olan Hitler karakterizasyonu, Hitler gerçekte var olmasa bile günümüzde benzer fikirlerin halen var olduğuna dikkat çeken bir uyarı niteliğindedir. Bu çalışmada, tarihsel figür olarak Hitler’in temsillerinin tarihsel filmlerde yaşadığı dönüşüm ele alınacaktır. Hitler’in ana karakter olduğu, savaş sonrasında, farklı dönemlerde çekilmiş Alman yapımı Son On Gün (1955), Çöküş (Der Untergang, 2004) ve Bak Kim Geri Döndü (Er Ist Wieder Da, 2015) filmlerindeki temsiller, tarihsel analiz yöntemiyle incelenerek insani, önemsiz hatta sempatik, gülünç olana doğru değişen Hitler temsilinin neye işaret edebileceği üzerinde durulacaktır. Neticede Hitler gibi tartışmasız olumsuz bir tarihsel figürün sinemadaki temsilinin yıllar içerisinde dönüşmesi, bir yandan toplumun dönüşümüne işaret edebileceği gibi, diğer yandan da sinemanın tarih söylemini sorgulamaya açmasına örnek teşkil edecek nitelikler taşımaktadır.
dc.identifier.doi10.32001/sinecine.1341610
dc.identifier.endpage338
dc.identifier.issn1309-5838
dc.identifier.issn2636-784X
dc.identifier.issue2
dc.identifier.startpage307
dc.identifier.trdizinid1256075
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.32001/sinecine.1341610
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1256075
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12662/4813
dc.identifier.volume14
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofSinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_TR_20250310
dc.subjectTarihsel film
dc.subjecttemsil
dc.subjectII. Dünya Savaşı
dc.subjectHitler
dc.subjecttarihsel figür
dc.titleTARİHSEL FİGÜR OLARAK HİTLER TEMSİLİNİN SİNEMADAKİ DÖNÜŞÜMÜ: SON ON GÜN (1955) ÇÖKÜŞ (2004), BAK KİM GERİ DÖNDÜ (2015) FİLMLERİNİN TARİHSEL ANALİZİ
dc.typeArticle

Dosyalar