Yazar "Uğraş, Boray" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Neo-kurumsallaşma teorisi perspektifi ile kurumsal yönetim ilkelerinin kadınların çalışma ortamı kalitesi tutumuna etkisi
    (İstanbul Beykent Üniversitesi, 2021) Uğraş, Boray; Yılmaz Güzey, Yıldız
    Kurumsal yönetim ilkeleri günümüzde ilgi gören, organizasyon çalışmalarında merak uyandıran bir yönetim kültürü olarak gelişmektedir. Kurumsal yönetim ilkeleri (OECD) öncülüğünde geliştirilen, işletmelerin çok uluslu hale gelmesi ve büyümesi, sermayenin dolanım hızının artması ve küreselleşme olgusunun gelişmesi, yatırımcı için güven ortamının sağlanması gerekliliği, işletmelerin düşük maliyetli fonlara ulaşma ihtiyacı, nitelikli işgücünün işletmeye katılması amacıyla uygulanan çağdaş yönetim tekniğidir. Günümüzde organizasyonlar kurumsal yönetim sistemine dahil olmak için giderek birbirine benzemekte, kurumsal yönetimi meşruiyet aracı olarak kullanmaktadır. Paydaş olarak kadın çalışanların organizasyonlarda çalışma ortamı kalitesine yönelik tutumunun iyileştirilmesi, nitelikli işgörenlerin organizasyona kazandırılması, çalışma ortamı kalitesinin iyileştirilmesi için kurumsal yönetim ilkeleri yararlı görülmektedir. Araştırmanın amacı, kurumsal yönetim ilkelerinin kadın çalışanların çalışma ortamı kalitesi tutumuna etkisini, kurumsal yönetim ilkelerinin kadın çalışanlara yararını belirlemek ve bilime yenilik getirmektir. Araştırma bağımlı, aracı ve bağımsız değişkenler arasındaki etkileşimleri inceleyen yapısal eşitleme (SEM) modeliyle test edilmektedir. Bulgular, kurumsal yönetim ilkelerinin kadınların çalışma ortamı kalitesine yönelik tutumuna etkisinin anlamlı olduğunu, kurumsal yönetim ilkelerinin kadınların çalışma ortamı kalitesine yönelik tutumuna etkisinde kurumsallaşma sürecinin kısmi aracılık etkisinin bulunduğu, ancak bağımsız ve bağımlı değişkenler arasında kurumsallaşma sürecinin düzenleyici etkisinin olmadığı göstermektedir. Kurumsallaşma süreci ve kurumsal yönetim sisteminde işgören açısından önemli olan liyakata dayalı ücret/ödül dağıtımı pratiğinin yeterince etkin olmadığı diğer bir sonuçtur.