Yazar "Terece, Tuba" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Restorasyon projelerinde işlevsel dönüşümün iç mekan kararları üzerine bir sorgulama
    (İstanbul Beykent Üniversitesi, 2013) Terece, Tuba; Öymen Gür, Şengül
    Eski bir kavram olan restorasyonun en açık ve net tanımı; `kültürel değerleri taşıyan ve yansıtan tarihi yapılara, en az müdahale ile en iyi bakımı yapmaktır?. Violette-Le Duc ile başlayan koruma kavramı; kültürel ve mimari değerleri yansıtan tarihi yapıları ayakta tutabilmek ve geleceğe aktarmak amacı ile 19. yüzyılda gelişim göstermiştir. İlk dönemlerde yapıları ayakta tutabilmek amaçlanıyordu, fakat daha sonraki dönemlerde bunun yeterli gelmediği kanısına varılmış ve kültürel öneme sahip yapıların ömrünü uzatarak günümüze kazandırma amacı ile yeni işlevler verme kavramı gelişmiştir. Bu tez çalışmasında sırasıyla ele alınan: IV. Vakıf Han (günümüzde Legacy Ottoman Hotel), Silahtarağa Elektrik Santrali (günümüzde Santralistanbul), Lengerhane ve Hasköy Tershanesi (günümüzde Rahmi M. Koç Endüstri Müzesi), Osmanlı Bankası (günümüzde Salt Galata), 4 numaralı Gümrük Antreposu(günümüzde İstanbul Modern Sanat Müzesi), Esma Sultan Yalısı(günümüzde The Marmara Esma Sultan), Galata Kulesi, Sant Francesc Manastırı (günümüzde Sant Francesc Kültür Merkezi, İspanya), Büyük Han (günümüzde Büyük Han Kültür Merkezi, Kıbrıs) ve konut/kitabevi (günümüzde Gloria Jean's Coffees) gibi; geçmiş kültürümüz ve mirasımız olan yapılarda, restorasyonun tanımında da belirtildiği gibi en az müdahale ile en iyi bakım yapılarak, yapının orijinal işlevine yakın bir işlev ile onu en iyi şekilde koruyacak ve destekleyecek yenileme projeleri ile yapıları harabe hallerinden kurtarıp, kente ve kentliye kazandırarak daha uzun ömürlü olmaları savunulmuştur. Restorasyonu yapılarak yeniden işlevlendirilmenin söz konusu olduğu, yapıların işlevsel dönüşümlerinin yaratıcılık üzerinden sorgulamayı amaçlayan bu tez çalışması altı bölümden oluşmaktadır: giriş bölümü olan birinci bölümde tez çalışmasının amacı ve yöntemi belirtilmiştir. Restorasyonun tarihçesi ve gelişiminin aktarıldığı ikinci bölümde; restorasyonun tanımı ve Türkiye'deki gelişimi açıklanarak genel bir bilgi verildikten sonra, restorasyon ile ilişkili olan rölöve, restitüsyon ve renovasyon kavramlarının tanımı yapılmış; ülkemizde koruma kavramı ve gelişimine de değinilmiştir. Restorasyon projelerinde iç mimari tasarım prensipleri başlığını taşıyan üçüncü bölümde; restorasyon projelerinin tanımı yapılıp, restorasyon projelerinin yöntem ve teknikleri açıklandıktan sonra tasarım kavramı ve iç mimari proje tasarım prensipleri üzerinde durulmuş, restorasyonu yapılarak yeniden işlevlendirilen yapılarda tercih edilen malzeme ve donatıların öneminden bahsedilmiştir. Yeniden işlevlendirme başlığı altında ele alınan dördüncü bölümde; işlevin tanımı yapılıp iç mimarideki öneminden bahsedildikten sonra; yeniden işlevlendirme kavramı, gereksinimleri ve restorasyon projelerindeki önemine değinilmiştir. Türkiye'de ve Dünya'da yeniden işlevlendirilen yapılara örnek başlığı ile oluşan beşinci bölümde; yurtiçi ve yurtdışından örnekler ele alınmış ve her yapının sonunda o yapıya ait genel bir değerlendirme kısmına yer verilmiştir. Sonuç ve değerlendirme kısmında tez ile ilgili genel bir değerlendirilme yapıldıktan sonra, yurtiçi ve yurtdışından ele alınan örnekler arasında yapılan karşılaştırma sonucu tespit edilen benzerlik ve farklılıklar ortaya konmuş ve başarılı örneklerin ortak noktaları ve yaratıcı çözümleri belirlenerek geleceğe ışık tutulmak istenmiştir.