Yazar "Şahbaz, Yasemin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Donuk Omuz Tanısı Alan Hastalarda Konvansiyonel Ultrason İle Yüksek Güçte Ağrı Sınırında Ultrason Uygulamasının Etkisinin Karşılaştırılması
    (Türkiye Fizyoterapistler Derneği, 2019) Şahbaz, Yasemin; Tunalı, Ayşe Nur; Çakmak Reyhan, Aycan
    Amaç: Donuk omuz, yaşam kalitesini ciddi şekilde bozan, ağrı ve ilerleyici hareket kısıtlılığı ile karakterize bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, donuk omuz hastalarında, omuz ağrısı, eklem hareket açıklığı (EHA) ve üst ekstremite fonksiyonları üzerine konvansiyonel ultrason (K-US) ile yüksek güçte ağrı sınırında ultrasonun (YGAS-US) etkilerini karşılaştırmaktı. Yöntem: Donuk omuz tanısı konan 20 gönüllü hasta (10 kadın, 10 erkek) rastgele iki gruba ayrıldı. Her iki grubun tedavi süresi 14 seans ve tedavi programları Transkutanöz Elektriksel Sinir Stimülasyonu, “Cold Pack”, Nöromusküler Elektriksel Stimülasyonu ve egzersiz eğitimi olarak belirlendi. Standart tedavi programlarına ek olarak, çalışma grubuna YGAS-US, kontrol grubuna ise, K-US beş dakika süre ile uygulandı. Tüm hastalar tedavi öncesinde, yedinci seansta ve 14. seansta olmak üzere üç kez değerlendirildi. Omuz ağrı şiddeti Görsel Analog Skalası (GAS), eklem hareket açıklığı (EHA) gonyometrik ölçüm, fonksiyonel durum ise Kol, Omuz, El Yaralanması Anketi (DASH) ile değerlendirildi. Sonuçlar: Her iki grupta da EHA, GAS ve DASH puanlarında tedavi sonrası fark olduğu görüldü (p<0,05). Tedavi öncesi ve sonrası elde edilen bu puanların farkı alınarak hesaplanan, grup içi değişimleri karşılaştırıldığında, gruplar arasında anlamlı fark olmadığı görüldü (p>0,05). Tartışma: Donuk omuz tanısı alan hastaların her iki tedavi programından da fayda gördüğü ancak YGAS-US’un K-US’a göre üstünlüğünün olmadığı belirlendi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yaşlılarda Düşmeye Yol Açan Faktörler ve Koruyucu Rehabilitasyon Yaklaşımları = Factors which Lead to Falls in Elderly and Preventive Rehabilitation Approaches
    (İstanbul Üniversitesi, 2018) Uzun, Nejla; Şahbaz, Yasemin; Tarakçı, Ela
    Dünya Sağlık Örgütü gelişmekte olan ülkelerde yaşlı nüfusun artış göstereceğini bildirmektedir. Türkiye’de de Dünya’nın her yerinde olduğu gibi yaşlı nüfusta artış olması beklenmektedir. Yaşlanma ile beraber sık sık fonksiyonel durumda gerileme ve fiziksel inaktivite nedeniyle denge kayıpları ve sonrasında düşmeler görülmektedir. Bu derlemedeki amacımız, yaşlılarda denge sorunlarını incelemek, düşme ile ilgili risk faktörlerini belirlemek ve bunlara karşı geliştirilebilecek koruyucu rehabilitasyon yaklaşımlarını tartışmaktır. Denge bozukluklarına yol açan problemlerin oluşmasını önlemek, denge reaksiyonlarını geliştirmek, düşmelere yol açabilecek etkenlerin erken dönemde tedavi edilmelerini sağlamak ve kalıcı problemlerin etkilerini en aza indirmek koruyucu rehabilitasyonun amaçlarını oluşturmaktadır. Bu amaçları gerçekleştirmek için her yaşlının kendine özgü sağlık durumu dikkate alınarak primer, sekonder ve tersiyer koruma olmak üzere üç farklı koruyucu rehabilitasyon yaklaşımı belirlenmiştir. Rehabilitasyonda primer koruma herhangi bir hastalık oluşmadan önce alınabilecek önlemleri ifade eder. Sekonder koruma erken tanı, uygun tedavi ve komplikasyonların sınırlandırılmasından oluşur. Tersiyer koruma, ortaya çıkmış hastalığa bağlı olarak oluşabilecek sakatlık ve geri dönüşü olmayan bozuklukların en aza indirgenmesi, hastanın bu durumuna alışması sağlanarak yaşam kalitesinin artırılması için alınması gereken önlemlerdir. Bu derlemede yaşlılarda düşmeye yol açan faktörler ve koruyucu rehabilitasyon yaklaşımları bu prensipler çerçevesinde ayrıntılı olarak ele alınmıştır.