21.yüzyılda Türkiye Cumhuriyeti'nin Ortadoğu'ya yönelik dış politikasının klasik ve eleştirel jeopolitik paradigmalar çerçevesinde değerlendirilmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Beykent Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Jeopolitik, basitçe politika ve coğrafya arasındaki ilişkinin incelenmesi olarak ele alınmakta olsa dahi kapsamlı incelemelerde bu söylemin çok yönlülüğü ve çeşitliliği göze çarpmaktadır. Uzun soluklu bir geçmişle günümüze dek bu söylemin temelde klasik ve eleştirel jeopolitik olarak iki ana hatta ayrıldığı görülmektedir. Klasik jeopolitik görüşünün Realist kuramla iç-içe olduğu ancak, günümüzde birçok sorunun da cevaplanmayı beklediği; klasik jeopolitiğe karşıt görüşlerin daha yüksek sesle dile getirildiği bilinmektedir. Cevaplanmayı bekleyen bu sorular ve karşıt görüşler de kendisine bugünlerde daha sık duymaya başladığımız 'Eleştirel Jeopolitik' olarak yer edinmektedir. Eleştirel jeopolitiğin ana hatlarıyla klasik görüşün coğrafya-politika tahayyüllerini sorguladığı; bu amaçla klasik jeopolitiğin yerleşik algılarının eksik ve sorunlu yönlerinin farkına varılması noktasında çabaladığı söylenebilmektedir. Ayrıştıkları noktalar itibariyle her iki kanadın da savunduğu önemli hususlar bulunmaktadır. Dolayısıyla, jeopolitiğe ilişkin değerlendirmelerde düşünce yapısında ve pratikte her iki kanadın da birbirlerinden ayrılış biçimlerinin dikkate alınması gerekliliği kanaati oluşmaktadır. Türkiye'nin dış politika ilişkilerinin ayrı dönemlerinde farklı yol ve yöntemler kullanılarak farklı stratejilerin izlendiği görülmektedir. Örneğin 2000'li yıllara kadar Türkiye'nin Ortadoğu'ya yönelik dış politikası 'Batıcılık' , 'Statükoculuk' söylemleriyle betimlenirken günümüzde ise 'Eksen Kayması' , 'Model Olma' , 'Yeni Osmanlıcılık' ve 'Komşularla Sıfır Sorun' gibi güncel söylemler karşımıza çıkmaktadır. Dolayısıyla Türkiye'nin Ortadoğu'ya yönelik dış politikasına dair bir incelemede bu güncel söylemlere de yer vermek ve bahsedilen söylemleri de jeopolitik açıdan değerlendirmek gerekmektedir. Böylesi bir değerlendirmede bahsedilen güncel söylemlerin jeopolitik bir değişimi doğurup doğurmadığına ilişkin yanıt bulma ihtiyacı oluşmaktadır. Böylesi bir yanıt bulmak için de şunların dikkate alınması gerekmektedir: Bir değişimden söz edilecekse yeni jeopolitik çalışmalar olarak ele alınan eleştirel jeopolitik içerisinde bu güncel söylemlerin ne denli yeri olduğu açıklanmalıdır. Dolayısıyla Türkiye'nin Ortadoğu'ya yönelik dış politikasındaki güncel söylemlerin eleştirel jeopolitiğe olan duyarlılığı araştırılmalı, örneklerle desteklenmelidir. Her ne kadar elde edilecek sonuçlar verilerin göreceliliği doğrultusunda şekillenecek olsa da 21. Yüzyılda Türkiye'nin Ortadoğu'ya yönelik dış politikasında eleştirel jeopolitiğin güncel söylemler üzerindeki ağırlığı bu yöntemle sınanabilecektir. Özetle, 21.Yüzyıl'da Türkiye Cumhuriyeti'nin Ortadoğu'ya yönelik dış politikasına dair bir inceleme bu güncel söylemlerin eleştirel jeopolitik paradigmalar çerçevesinde değerlendirilmesini gerekli kılmaktadır.
Even though geopolitics is simply considered as an examination of the relationship between politics and geography, the versatility and the diversity of this discourse are noteworthy. It can be fathomed that this discourse is divided into two main branches as classical and critical geopolitics. It is acknowledged that classical geopolitical view is intertwined with Realist theory yet there seems to be many questions to be uncovered, and that the views contrasting the classical geopolitics are verbalized more loudly. Such questions and opposing views seeking answers are referred to as 'Critical Geopolitics' which we hear about more and more nowadays. It can be argued that critical geopolitics outlines the classical view of the geography-politics liaison and for this purpose it strives for an awareness on missing and problematic aspects of the established perceptions. In terms of issues on which they differ from each other, both sides have their own crucial justifications which they advocate strongly. Therefore, the ways both sides differ from each other in terms of mindset and implementation should be taken into account when geopolitical reviews are carried out. It can be observed that various strategies have been pursued in different periods of Turkey's foreign policy relations. For instance, while Turkey's foreign policy towards the Middle East used to be described with expressions like 'Westernism', and 'Status Quo', we now come across current expressions like 'Axis Shift' , 'Modeling' , 'Neo-Ottomanism' and 'Zero-Problem with Neighbours'. Accordingly, such expressions should also be mentioned in a review regarding Turkey's foreign policy towards the Middle East and those mentions should be assessed from a geopolitical perspective. In such a review, there is a need to find out whether the current expressions has led to a geopolitical change or not. To come up with such answers, it is necessary to consider the following issue: If a change is likely to be mentioned, the extent to which these current expressions exist in critical geopolitics that is discussed as latest geopolitical studies. Thus, the susceptibility of the current critical geopolitical expressions in Turkey's foreign policy towards the Middle East should be investigated and supported with examples. Although the findings to obtained will be shaped in accordance with the relativity of the data, the power of critical geopolitics on current expressions regarding Turkey's geopolitical foreign policy towards the Middle East in 21st Century can only be tested with this method. By and large, any review on the foreign policy of the Republic of Turkey towards the Middle East necessitates the evaluation of the current expressions within the framework of critical geopolitics paradigms.
Even though geopolitics is simply considered as an examination of the relationship between politics and geography, the versatility and the diversity of this discourse are noteworthy. It can be fathomed that this discourse is divided into two main branches as classical and critical geopolitics. It is acknowledged that classical geopolitical view is intertwined with Realist theory yet there seems to be many questions to be uncovered, and that the views contrasting the classical geopolitics are verbalized more loudly. Such questions and opposing views seeking answers are referred to as 'Critical Geopolitics' which we hear about more and more nowadays. It can be argued that critical geopolitics outlines the classical view of the geography-politics liaison and for this purpose it strives for an awareness on missing and problematic aspects of the established perceptions. In terms of issues on which they differ from each other, both sides have their own crucial justifications which they advocate strongly. Therefore, the ways both sides differ from each other in terms of mindset and implementation should be taken into account when geopolitical reviews are carried out. It can be observed that various strategies have been pursued in different periods of Turkey's foreign policy relations. For instance, while Turkey's foreign policy towards the Middle East used to be described with expressions like 'Westernism', and 'Status Quo', we now come across current expressions like 'Axis Shift' , 'Modeling' , 'Neo-Ottomanism' and 'Zero-Problem with Neighbours'. Accordingly, such expressions should also be mentioned in a review regarding Turkey's foreign policy towards the Middle East and those mentions should be assessed from a geopolitical perspective. In such a review, there is a need to find out whether the current expressions has led to a geopolitical change or not. To come up with such answers, it is necessary to consider the following issue: If a change is likely to be mentioned, the extent to which these current expressions exist in critical geopolitics that is discussed as latest geopolitical studies. Thus, the susceptibility of the current critical geopolitical expressions in Turkey's foreign policy towards the Middle East should be investigated and supported with examples. Although the findings to obtained will be shaped in accordance with the relativity of the data, the power of critical geopolitics on current expressions regarding Turkey's geopolitical foreign policy towards the Middle East in 21st Century can only be tested with this method. By and large, any review on the foreign policy of the Republic of Turkey towards the Middle East necessitates the evaluation of the current expressions within the framework of critical geopolitics paradigms.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Uluslararası İlişkiler, International Relations
