Yazar "Yucel, Volkan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Discontinuity of Knowledge
    (Beykent Üniversitesi, 2017) Yucel, Volkan
    Michel Foucault and Thomas Kuhn concerned with the discontinuity of discourse in the sciences and social disciplines. In 1960s, Kuhn expressed that the natural science reflects in a general sense a sequence of paradigm changes. In 1970s, Foucault claimed a type of discourse about the advancement of scientific knowledge in an extent of human and medical sciences. They both discovered convincing and compelling discontinuities in the history of science and knowledge. The archaic exploration of human knowledge is significant in this appreciation. ‘The power’ linked to reality (the truth) and discourse is the essential driver in this progression. There is reliably a shift in focus while keeping up, conveying and making our structures of convictions (doxa) and feelings. Foucault and Kuhn clarify the extent of “knowledge/discontinuity” principle through separating connections of power on knowledge from the incomparable truth.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Selfie’nin Kinestetik Vaatleri
    (Beykent Üniversitesi, 2017) Yucel, Volkan
    ‘Portre’ görüntü tarihinde kendine has bir tür olarak belirmiştir. Portre kendini tasvir değil, ortamdan kendini ayırmak üzere çerçevelemektir. Akıllı telefonların bir özelliği olarak gelişen selfie; bu çerçeveleme hareketine daha dinamik bir performans katmıştır. Bu süreç ayrıca; ‘kendimi çekme eylemini de çeken bir kendimi gösteren beni gör” eylemine dönüşmektedir. Selfie bir starın performans alanı ya da bir sporcunun işini performans alanı, kabiliyetini ya da gücünü sergileme alanı olarak kullanabilmektedir. Bu açılardan bakıldığında bu çalışmanın hipotezi selfie’nin kinestetik bir sınırı ve vaadi olup olmadığını saptamaktır. Yöntem olarak fotoğraf teorisi çalışmalarına yönelik bir görsel analiz (kompozisyon ve yansıma) kullanılmıştır. Selfie’nin türsel olarak yavaş yavaş pedagojik, holografik, ailevi ya da hikâyesel formlara dönüşmesi (tasvir gücündeki yenilikler), bu modern ‘jenerik kimliğin’ yeni bir kinestetik sunabileceği göstermektedir.