Işıklar, Ulaş2023-01-272023-01-2720222148-2683https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/531977https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.949117Bireyin yaşamla ve dünyayla kurduğu etkileşimlerin problematik bir neticesi şeklinde tanımlanabilecek nihilizm, anlam ve değer yokluğunun yarattığı kriz konumuna işaret eden bir olgudur. Bu olgunun imlediği olumsuz paradigmayı kuramındaki eleştirel yaklaşımın temeline oturtan Nietzsche’ye göre, değerden ve anlamdan uzaklaşmış insanın kendini aşarak yeni bir bilinç ve ahlak düzeyine varması, ancak ve ancak söz konusu krizin önce tecrübe edilip sonra da fırsata çevrilmesiyle mümkündür. Bunu başarabilecek tek bireylik hali ise, krizi bir olanağa dönüştürüp yepyeni değerler sisteminin oluşturduğu bir ahlak ortaya çıkarabilecek iradeye sahip üstinsandır. Tüm toplumların gündelik yaşamında ortaya çıkabilen nihilizmin çeşitli izdüşümlerine, pek çok sanat yapıtında rastlanır. Özellikle edebiyat ve sinemada üretilen birçok eserde, bu çerçevede yorumlanabilecek birey temsilleri gözlemlenebilir. Bu temsillerin kendini gösterdiği yerlerden biri de, Türkiye’de 1990’ların ortalarında ortaya çıkan Yeni Türk Sineması’na dâhil bazı filmlerdir. Bu eğilim, Tayfun Pirselimoğlu’nun Yol Kenarı adlı yapıtında da açık biçimde görülür.trNietzscheci üstinsan düşüncesiNihilizmYeni Türk SinemasıAuteur sinemaTayfun Pirselimoğlu SinemasıArticle10.31122/sinefilozofi.949117531977