Pehlivan, Burcu2021-09-072021-09-072021Pehlivan, B. (2021). “19. Yüzyıl Fransız Resim Sanatında Manzara”. Sanat Dergisi, (37), 174-1992149-3367https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/429360https://doi.org/10.47571/ataunigsfd.872125Resim türleri içerisinde manzara konusunun Avrupa Resim Sanatı’ndaki oluşumu ve gelişimine bakıldığında başlarda tek başına bir resim konusu olarak ele alınmadığı, ancak figürlü resimlerin arka planında yer alan bir fon vazifesi taşıdığı bilinmektedir. İlk olarak 17. Yüzyıl Flaman resim sanatında başlı başına bir resim konusu olarak işlenen manzara konusu, sonraki dönemde süreklilik göstermemiş olup, yine figürlü kompozisyonların arka planında pasif bir konumda yer almıştır. 18. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren ise İngiliz ve Alman Romantik ressamlarının resimlerinde manzara konusunun tek başına bir resim konusu olarak çalışılmaya başlandığı ve ressamların bu resimler için açık havada ön çalışmalar yaptığı bilinmektedir. Bu doğrultuda 19. yüzyıla gelindiğinde Fransa’da bir grup ressam; Romantik dönem sanatçıların manzara konulu resimlerinden ve bu resimlerdeki çimenlerin parlak yeşil renginden etkilenerek tuvallerini Fransa’nın kırsal kesimlerindeki köyler ve ormanlara taşımaları ile bir açık hava ressamlığı geleneğini de başlatmışlardır. Bu doğrultuda bir araya gelen ressamların sayısı kısa süre içerisinde artış göstermiş ve 19. Yüzyıl Fransa’sında bir manzara ressamları topluluğu oluşmuştur. Fransız resim sanatında Barbizon Ekolü ressamları ile başlayan manzara konusuna eğilim; Realizm, Empresyonizm, Neo Empresyonizm ve Post Empresyonizm gibi sanat akımlarına mensup sanatçıların resimlerinin de temel konusunu oluşturarak 19. Yüzyıl boyunca Fransız resim sanatında bir manzara geleneğinin oluşturulması sağlanmıştır.trFransız Resim SanatıManzara19. YüzyılArticle10.47571/ataunigsfd.872125429360