Aymelek, YaseminOzgencil-Yildirim, Sercan2016-05-302016-05-302015BEYKENT ÜNİVERSİTESİ FEN VE MÜHENDİSLİK BİLİMLERİ DERGİSİ Sayı 8(2) 2015, 33 – 601307-3818https://doi.org/10.20854/befmbd.75359100 yıl arayla iki mimarın, biri yüzyılın başı diğeri sonu olmak üzere, mimaride formun oluşumu üzerine iki metaforik yaklaşımı dikkat çekicidir; XIX. Yüzyıl sonunda Louis H. Sullivan’ın metaforu; “Form Fonksiyonu İzler” XX. Yüzyıl sonunda Sim van der Ryn’ın metaforu; “ Form Akışı İzler” Her iki metafor da döneminde yaşanan temel sorunlara odaklanır; birincisi endüstri toplumunun henüz netleşmemiş ihtiyaçlarına; ikincisi giderek ağırlaşmakta olan çevre sorunlarına. Her iki yaklaşım da mimaride formun temel belirleyici olduğu anlayışı ret eder; Louis SULLIVAN, dönemin form anlayışı olan Neo-Klasik forma karşı bir duruş sergilerken Sim van der Ryn ise çevre sorunlarından kopuk “Mutlak- İdeal Form” ve “Çoğulcu-Tarihselci Form” anlayışına karşıdır. Her ikisinin de ortak yönünü ise toplumsal sorumluluklar oluşturur. Bu nedenle modern toplum analizi önem kazanır. Bu makalede, iki metaforik yaklaşım temellendikleri sorunsallar açısından araştırılır. Amaç, mimaride form karşıtı yaklaşımların temel benzerliklerini ve ayrılıklarını ortaya koymaktır.trEkolojiMimarlıkEco-morfolojiEkolojik TasarımArticle10.20854/befmbd.75359