Aydın, DilerÇiftçi, Esra Karaca2020-02-132020-02-132018G.O.P. Taksim E.A.H. JAREN 2018;4(3):172-1781742-6588https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/320944https://doi.org/10.5222/jaren.2018.60252bebeklerindeki aşırı ağlamaya karşı verdikleri tepkileri, avutma yöntemlerini ve sarsma sonrasında oluşabilecek sarsılmış bebek sendromu hakkındaki bilgi düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel olarak planlanan araştırmanın örneklemini Nisan-Ağustos 2015 tarihleri arasında bir hastanenin Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine muayene amacıyla başvuran, 0-2 yaş aralığında çocuğu olan 279 anne oluşturmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu ile yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Bulgular: Araştırmada annelerin %72’si bebeklerinde sorun olmadıkça ağlamadığını, %65,9’u ise ağlamanın bebeğe zararı olmadığını belirtmiştir. Annelerin %56,3’ünün bebekleri ağladığında çaresiz hissettiği ve onu sakinleştirmek için %54,5’inin sallama yöntemini kullandığı belirlenmiştir. Annelerin bebeği ağlarken %7,9’unun sarstığı, %82,1’inin sarsılmış bebek sendromunu daha önce duymadığı belirlenmiştir. Araştırmada, bebeklerin cinsiyetleri ile günlük ortalama ağlama süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmamıştır (p>0,05). Bebeklerin cinsiyeti ile annelerin bebeklerini sarsma durumları arasında istatistiksel olarak anlamlılık belirlenmiş olup, erkek bebeklerin daha çok sarsıldığı saptanmıştır (p<0,05). Sonuç: Annelerin bebeklerindeki aşırı ağlama ve sarsılmış bebek sendromu hakkında bilgilerinin kısıtlı olduğu belirlenmiştir. Özellikle doğum sonrası ebeveynlere erken dönemde eğitimler verilerek farkındalıkları arttırılmalıdır.trAğlamaSarsılmış bebekAnneAvutma yöntemleriArticle10.5222/jaren.2018.60252320944