Urhan, Canan2024-03-132024-03-1320221305-6182https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/1129390https://hdl.handle.net/20.500.12662/2504Yaklaşık olarak son kırk yıla damgasını vuran küresel neoliberal politikalar dev- letin sosyal hizmetler konusundaki rolünü ortadan kaldırarak, sosyal hizmetlerin önemli bir parçası olan bakım hizmetlerini bireyin sorumluluğuna indirgemiştir. Özellikle özbakıma ilişkin faaliyetlerin büyük ölçüde sosyal politikalar ve kamu- sal hizmetler alanından özel alana aktarılması özellikle emeğin yeniden üretimini emeğin kendisine devretmektedir. Sosyal hizmetlerin önemli bir parçasını oluş- turan sağlık ve eğitim gibi alanların eşit ve ücretsiz kamu hizmetleri olmaktan çıkarak piyasalaşmasının bakım emeği üzerindeki doğrudan etkisi yadsınamaz olmakla beraber bakım emeğinin metalaşmasının önemli bir yönü de neolibe- ralizmin yurttaş üzerinde oluşturduğu özbakım zorunluluğu, sağlık, esenlik ve mutluluğun kişinin kendi çabalarıyla ulaşabileceği hedefler olarak sunulması ve özbakımın beşeri sermayeyi artırmaya dönük bir kişisel gelişim düsturu haline gelmesidir. Bu çalışma neoliberal özne kurgusunun gelişimi, özbakımın bu kur- gudaki yeri ve söz konusu kurgunun bir ideolojik taşıyıcısı olarak pozitif psikolo- jinin önermelerini tartışmaya sunmayı amaçlamaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle6414711293907