Çiftçi, Arzu DemirciDoksat, Neslim Güvendeğer2020-02-092020-02-092016Arşiv Kaynak Tarama Dergisi , 25 (4) , 489-5012148-5704https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/230817https://doi.org/10.17827/aktd.253561Çocuk ve ebeveyni arasında kurulan bağ ilişkisine, “bağlanma” adı verilir. “Bağlanma” dendiğinde anne-çocuk arasındaki ilişki, ebeveyn-çocuk arasındaki ilişki veya temel bakım veren-çocuk arasındaki ilişki kast edilmektedir. Çocuğun ruhsal ve fiziksel gelişimi açısından en ideal ve sağlıklı olanı güvenli bir bağlanmanın temin edilmesidir. Güvenli bağlanma çocuğu yüksek düzey stresten koruyan bir mekanizma teşkil eder. Güvensiz bağlanma geliştirmiş olan bireyleri ilerleyen zamanda zihinsel ve fiziksel açıdan gelişimsel gerilikler, kimlik oluşmasında sorunlar, kişilik sorunları ve diğer ruhsal sorunlar beklemektedir. Güvenli bağlanma için, çocuğun temel şevkât, beslenme, korunma, barınma ve sağlık ihtiyaçlarının hepsinin sağlam, tutarlı şekilde karşılanması gereklidir. Bu gözden geçirme makalesinde, bağlanma kavramının özellikleri, çocukta güvensiz bağlanmanın özellikleri ve erişkin hayata olumsuz yansımaları ele alınacaktır.trBağlanmaGüvenli bağlanmaSonlanımArticle10.17827/aktd.253561230817