Güven, Melahat ÇelikTürkoğlu, Meltem OğhanOzcelik, CengizYıldırım, Gülhan2024-03-132024-03-1320221300-77342146-8966https://doi.org/10.5336/dentalsci.2022-88813https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/1171095https://hdl.handle.net/20.500.12662/2444Amaç: Çocukluk çağı bruksizminin erken teşhisi ile erişkin döneme kadar sürmesinin önüne geçilebilmektedir. Erken teşhis içinde ailenin rolü oldukça önemlidir. Bu çalışmada; 4-7 yaş arası çocuklarda bruksizm varlığı ve ailenin farkındalık düzeyinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya kliniğe rutin muayene için başvuran, 4-7 yaş aralığında, sistemik olarak sağlıklı toplam 72 çocuk ve ebeveynleri dâhil edilmiştir. Çocukların demografik bilgileri alındıktan sonra ebeveynlere bruksizm bilgi düzeylerini belirlemeye yönelik sorular yöneltilmiştir ayrıca ebeveynlerden çocuklarda bruksizm teşhisi için tespit anketini doldurmaları istenmiştir. Çocuklarda bruksizm teşhisinin doğrulanması için ebeveyn beyanlarına ek olarak, araştırmacılar tarafından ağız içi klinik muayene yapılmış ve diş aşınması, dilde diş izleri, dişlerde mobilite varlığı, yanak ve oral mukozada hiperkeratoz alanların varlığı, dişlerde kırıklar ve çiğneme kaslarında hipertrofi varlığı değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizler için tanımlayıcı istatistikler, ki-kare testi, Fisher’ın kesin ki-kare testi kullanılmış ve p değeri 0,05 olarak belirlenmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan çocukların klinik muayeneleri sonrasında %48,6’sında bruksizm olduğu belirlenmiştir. Çocukların %48,6’sında bruksizm teşhis edilmesine rağmen; ebeveynlerin sadece %15,3’ü çocuğunda bruksizm olduğunu belirtmiştir. Ebeveynlerin %81,9’u çocuğunda bruksizm olmadığını %2,8’i ise bilmediğini ifade etmiştir. Ebeveynlerin sadece %43,1’i bruksizm hakkında bilgilidir; %72,2’si bruksizmin sebepleri hakkında bilgi sahibi değil iken %18,1’i sebebin stres olabileceğini belirtmiştir. Cinsiyet ile bruksizm varlığı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0,005). Ebeveynde bruksizm varlığı ile çocukta bruksizm varlığı arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p=0,675). Sonuç: Çocuklarda bruksizm teşhisi konusunda ailelerin bilgi düzeyi ve farkındalığı oldukça önemlidir. Ebeveynlerin çocukluk çağı bruksizmi hakkında daha fazla bilgi sahibi olmaları, bruksizmin doğru zamanda tedavi edilebilmesi açısından katkı sağlayacaktır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle10.5336/dentalsci.2022-888138314825117109528