Dikmen, Pinar2018-11-262018-11-262015Beykent Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 1/1 (2015), 195-2092149-5068Ceza hukukunda ölüm cezasının kademeli olarak yürürlükten kaldırılması ile birlikte ömür boyu hapis cezası insan hakları hukukunun önemli meselelerinden biri haline gelmiştir. Nitekim tahliye edilebilme imkânına sahip olmadan ömür boyu hapiste tutulmak İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi’nin 3. maddesine aykırılık teşkil edebilir. Bu nedenle, Sözleşme’nin gerekleri ile uyumluluk için Sözleşmeci Devletlere düşen sorumluluğun belirlenmesi önemlidir. İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi’nin, Vinter ve Diğerleri - Birleşik Krallık kararında da vurguladığı gibi, ömür boyu hapis cezası alan hükümlülerin tahliye olabilmeyi umut etme hakkı bulunmaktadır. İHAM tarafından söz konusu kararda açığa kavuşturulduğu üzere, taraf devletler iç hukuk uyarınca ömür boyu hapis cezasının gözden geçirilmesini sağlayacak gerçek bir imkân sunmalıdırlar. Azaltılamaz nitelikteki ömür boyu hapis cezası İHAS’ın 3. maddesi açısından bir ihtilaf doğurabilir. Vinter kararında kabul edilen bakış açısı Mahkeme’nin diğer kararlarına yansımakla birlikte, daha sonradan karara bağlanan Hutchinson - Birleşik Krallık kararında eleştirmeye değer bazı noktalar bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı ise bu kararları analiz etmektir.trHükümlülerİnsan Hakları Avrupa MahkemesiÖmür Boyu Hapis CezasıTahliye Edilebilme İmkânıUmut HakkıArticle