Ünal, Orçun2025-03-092025-03-0920141305-59922822-6941https://hdl.handle.net/20.500.12662/5523The present study on the etymology of the Old Turkic ya?a ~ ya?an ~ yagan “elephant” claims that the word was borrowed from Chinese only and directly into Common Turkic as *za? about in the 6th century and that it yielded the attested forms in Old Turkic after the formatives +gA and +gAn had been attached. It is also tried to be shown by means of loanwords and historical records that Common Turkic and Bulgar Turkic of the 6th century had onset z- and d’- respectively in place of the Old Turkic onset y-. The Mongolic ja’an “elephant” was borrowed either from Early Common Turkic *za?gan or Late Old Turkic *jagan. In the final part of the study, the development of the Proto-Turkic onset consonants *d- *j- *y- *n- in Common Turkic and Bulgar Turkic is discussed and summarized.Eski Türkçe ya?a ~ ya?an ~ yagan “fil” kelimesinin etimolojisi üzerine yapılan bu çalışma, kelimenin 6. yüzyıl civarlarında Çinceden doğrudan ve yalnızca Genel Türkçeye *za? olarak girdiğini ve +gA ile +gAn eklerini alarak Eski Türkçede bilinen şekilleriyle ortaya çıktığını ileri sürmektedir. Bunun yanı sıra, alıntılar ve tarihî kayıtlar aracılığıyla Eski Türkçe söz başı y- sesine karşılık 6. yüzyılda Genel Türkçede z-, Bulgar Türkçesinde ise d’- sesinin var olduğu gösterilmeye çalışılmıştır. Moğolca ja’an “fil” ise ya Erken Genel Türkçe *za?gan veya Geç Eski Türkçe *jagan şeklinden bir alıntıdır. Çalışmanın sonunda, Proto-Türkçe *d- *j- *y- *n- seslerinin Genel Türkçe ve Bulgar Türkçesindeki gelişimleri tanıklar üzerinden tartışılmış ve özetlenmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessOld TurkicMongolicelephantloanwordonset consonantEski TürkçeMoğolcafilalıntısöz başı ünsüzü.Article2492122921