Sözen, İlyasUslu, KamilÖngel, Volkan2024-03-132024-03-1320111303-54952717-7483https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/125500https://hdl.handle.net/20.500.12662/2752Rantiyeci Devlet Teorisine göre; ülke gelirlerinin yüzde 40’tan fazlasını ülke dışından ve tek kaynaktansağlaması, o ülkenin rantiyeci bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Doğal kaynak rantı,dünyagenelinde en fazla Ortadoğu ve Kuzey Afrika (MENA) bölgesinde temin edilmektedir. Bu çalışmada,MENA bölgesindeki doğal kaynaklardan (petrol, doğalgaz v.b.) elde edilen rantın, iktisadi ve siyasietkileri ele alınmaktadır. MENA ülkelerindeki doğal kaynak rantının etkileri, doğal kaynak fiyatartışlarının ve düşüşlerinin yaşandığı dönemlerde politik ekonomi modellere göre karşılaştırmalı olarakanaliz edilmiştir. Karşılaştırmalı analizde MENA ülkeleri rantiyeci ve rantiyeci olmayan ülkeler olarakiki gruba ayrılmıştır. Rantın ülkeler üzerindeki etkileri; sosyo-ekonomik gelişim, iktisadi özgürlük vesosyal devlet uygulamaları gibi göstergelerle incelenmiştir. Ortadoğu’da yer alan rantiyeci devletlerinkurumsal yapıları, günümüzde de, İbn-i Haldun’un sözünü ettiği asabiyetçilik (sosyal dayanışma)anlayışına dayanmaktadır. Kurumsal yapının değişmesi için, toplumsal olarak girişimci bir anlayışıortaya çıkaracak politikaların uygulanması gerekmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessOrtadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerinin rantiyeci ekonomi yapılarıArticle107198912550010