Demonizing Woman: The Myth of Medusa and Its Depiction on Works of Art
Küçük Resim Yok
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Istanbul University
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This compilation article interprets how the Myth of Medusa, which has ancient roots and which portrays a creature that turns those who look directly into her eyes into stone, has inspired various fields of art since ancient times, and how it is handled in different works of art, stories and images. Within the content of the compilation, this article claims that while the Medusa myth is interpreted in terms of gender inequality, social judgement and female identity, it is reflected in works of art as an indicator based on the prejudiced preferences of a patriarchal society. The main purpose of this article is to present the narratives of Medusa , who is often seen only as a symbol of evil, danger, or a simple object that men can have, and to show how the manifestation of these narratives indicates this in works of art. This article incorporates the following texts and graphics: the book of Metamorphoses, Ovid’s epic poem, Hesiod’s Theogony, Judgement of Paris Myth, the Epic poem The Iliad by Homer, the Statue of Perseus with the head of Medusa by Benvenuto Cellini, the book of “Paragone Delle Arti” by Leonardo Da Vinci, Caravaggio Michelangelo Merisi da Caravaggio Shield, the logo of Versace brand, the poem Aspecta Medusa by Dante Gabriel Rossetti, and Holding Our Own: The Selected Poems of Ann Stanford. The basic principle of the article accepts that Medusa is a myth of social and cultural identity but claims that this myth is based on the prejudiced preferences of a patriarchal society. Medusa is a woman sentenced to death because of her identity and her actions against patriarchal norms. Such a situation caused Medusa’s transforming gaze to become a source of threat and danger.
Bu derleme makale, antik zamandan beri çeşitli sanat alanlarına ilham olmuş, doğrudan gözlerine bakmaya maruz kalanları taşa çeviren yaratık olarak da bilinen ve kökleri çok eskiye dayanan Medusa Miti’nin farklı sanat eserlerinde, hikayelerde ve imajlarda nasıl ele alındığını yorumlamaktadır. Derleme kapsamında, Medusa miti, toplumsal cinsiyet eşitsiziği, toplumsal yargılar, kadın kimliği açısından yorumlanırken, ataerkil toplumun önyargılı tercihlerine dayanan bir gösterge olarak sanat eserlerine yansıdığı iddia edilmektedir. Makalenin temel amacı, sadece kötülüğün, tehlikenin sembolü ya da erkeklerin sahip olabileceği basit bir nesne olarak görülen Medusa miti anlatıları ve bu anlatıların bir gösterge olarak sanat eserlerindeki tezahürünü örneklemler üzerinden sunmaktır. Bu hedefe uygun olarak makale kapsamında, the book of Metamorphoses Ovid’s epic poem, Hesiod’s “Theogony”, Judgement of Paris Myth, the poem Iliad by Homer, art work Perseus with the head of Medusa by Benvenuto Cellini, the book of Paragone Delle Arti by Leonardo Da Vinci, Caravaggio Michelangelo Merisi da Caravaggio Shield, the logo of Versace brand, the poem Aspecta Medusa by Dante Gabriel Rossetti, the Poem Holding Our Own: the Selected Poems, örnekleriyle farklı alanlarda Medusa miti yansımaları tartışılmaktadır. Makalenin temel prensibi, Medusa’nın bir toplumsal ve kültürel kimlik efsanesi olduğunu kabul etmekle birlikte bu mitin ataerkil toplumun önyargılı tercihlerine dayandığını iddia eder. Çünkü Medusa, kimliği ve ataerkil normlara karşı olan eylemleri nedeniyle ölüme mahkum edilen bir kadındır. Böylesi bir durum, Medusa’nın dönüşen bakışlarının tehdit ve tehlike kaynağı haline gelmesine yol açmıştır.
Bu derleme makale, antik zamandan beri çeşitli sanat alanlarına ilham olmuş, doğrudan gözlerine bakmaya maruz kalanları taşa çeviren yaratık olarak da bilinen ve kökleri çok eskiye dayanan Medusa Miti’nin farklı sanat eserlerinde, hikayelerde ve imajlarda nasıl ele alındığını yorumlamaktadır. Derleme kapsamında, Medusa miti, toplumsal cinsiyet eşitsiziği, toplumsal yargılar, kadın kimliği açısından yorumlanırken, ataerkil toplumun önyargılı tercihlerine dayanan bir gösterge olarak sanat eserlerine yansıdığı iddia edilmektedir. Makalenin temel amacı, sadece kötülüğün, tehlikenin sembolü ya da erkeklerin sahip olabileceği basit bir nesne olarak görülen Medusa miti anlatıları ve bu anlatıların bir gösterge olarak sanat eserlerindeki tezahürünü örneklemler üzerinden sunmaktır. Bu hedefe uygun olarak makale kapsamında, the book of Metamorphoses Ovid’s epic poem, Hesiod’s “Theogony”, Judgement of Paris Myth, the poem Iliad by Homer, art work Perseus with the head of Medusa by Benvenuto Cellini, the book of Paragone Delle Arti by Leonardo Da Vinci, Caravaggio Michelangelo Merisi da Caravaggio Shield, the logo of Versace brand, the poem Aspecta Medusa by Dante Gabriel Rossetti, the Poem Holding Our Own: the Selected Poems, örnekleriyle farklı alanlarda Medusa miti yansımaları tartışılmaktadır. Makalenin temel prensibi, Medusa’nın bir toplumsal ve kültürel kimlik efsanesi olduğunu kabul etmekle birlikte bu mitin ataerkil toplumun önyargılı tercihlerine dayandığını iddia eder. Çünkü Medusa, kimliği ve ataerkil normlara karşı olan eylemleri nedeniyle ölüme mahkum edilen bir kadındır. Böylesi bir durum, Medusa’nın dönüşen bakışlarının tehdit ve tehlike kaynağı haline gelmesine yol açmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Identity, Creature, Woman, Gender, Society, Culture, Art, Patriarchy, Biased, Phenomenon, Kimlik, Yaratık, Kadın, Toplum, Cinsiyet, Kültür, Sanat, Ataerkil, Önyargılı, Olgu
Kaynak
İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
27
