Çocuk cezaevindeki ergenlerle ailesiyle birlikte kalan ergenlerin yaşam doyumu ile umutsuzluk ve öğrenilmiş güçlülük düzeylerinin karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Beykent Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada çocuk cezaevindeki ergenlerle ailesiyle birlikte kalan ergenlerin yaşam doyumu ile umutsuzluk ve öğrenilmiş güçlülük düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu araştırmanın genel evrenini 2015-2016 eğitim öğretim yılında İstanbul il merkezi sınırları içerisinde bulunan 16-18 yaş aralığındaki Ahi Evran Ticaret Meslek Anadolu lisesinde 9.10. ve 11. sınıfa devam eden 100 erkek öğrenci ve Maltepe Çocuk ve Gençlik Ceza İnfaz Kurumu'nda kalan 16-18 yaş aralığındaki 100 erkek oluşturmaktadır. Araştırmada ergenlerle ilgili verileri toplamak amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ile bağımsız değişkenlere yönelik bilgi toplanmıştır. Araştırmada ergenlerin umutsuzluk düzeylerini belirlemek amacıyla Beck ve arkadaşları (1974) tarafından geliştirilen, Seber (1991) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Beck Umutsuzluk ölçeği (BUÖ) kullanılmıştır. Öğrenilmiş Güçlülük düzeyini ölçmek amacıyla Rosenbaum (1980) tarafından geliştirilen, Dağ (1991) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Rosenbaum Öğrenilmiş Güçlülük ölçeği (RÖGÖ) kullanılmıştır. Yaşam Doyumu düzeyini ölçmek için Diener, Emmons, Laresen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen, Köker (1991) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Diener Yaşam Doyumu ölçeği (YDÖ) kullanılmıştır. Araştırmada kişisel bilgi formu ve ölçekler aracılığı ile 16-18 yaş grubundaki 200 ergenden elde edilen verilerin analizinde SPSS 12 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda 16-18 yaş grubundaki ergenlerin öğrenilmiş güçlülük düzeyi ile yaşam doyumu arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki vardır. Öğrenilmiş güçlülük düzeyi ile umutsuzluk arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki vardır. Yaşam doyumu ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı düşük düzeyde negatif bir ilişki bulunmaktadır.
The aim of this research is to specify the relation between life satisfaction and level of hopelessness and learned resourcefulness of the adolescents in juvenile prison and the adolescents live with their families. General universe of this study consists of 9th, 10th and 11th grade students as of 100 males in the age range of 16-18 who are studying in the Ahi Evran Trade Vocational Anatolian High School situated in the borders of Istanbul province and 100 males in the age range of 16-18 who are staying in Maltepe Children and Juvenile Penal Institution. In this study; some information about independent variables were collected through personal information form developed by researcher for the purpose of collecting the data related to adolescents. In this study, so as to determine the hopelessness levels of the adolescents, it is used the Beck Hopelessness Scale (BUO) developed by Beck et al. (1974), and adapted to Turkish by Seber (1991). So as to determine the learned resourcefulness levels, it is used the Rosenbaum Learned Resourcefulness Scale (ROGO) developed by Rosenbaum (1980) and adapted to Turkish by Dağ (1991). So as to determine life satisfaction levels, it is used the Diener Life Satisfaction Scale (YDO) developed by Diener, Emmons, Laresen and Griffin (1985) and adapted to Turkish by Koker (1991). In this research, SPSS 12-package program was used in analyzing the data obtained through the personal information form and the scales from 200 adolescents in age range of 16-18. In consequence of this research, it is observed that there is a positively meaningful relation between learned resourcefulness and life satisfaction of adolescents in age range of 16-18. There is a negatively meaningful relation between learned resourcefulness and hopelessness. There is a negatively meaningful relation at low-level between life satisfaction and hopelessness.
The aim of this research is to specify the relation between life satisfaction and level of hopelessness and learned resourcefulness of the adolescents in juvenile prison and the adolescents live with their families. General universe of this study consists of 9th, 10th and 11th grade students as of 100 males in the age range of 16-18 who are studying in the Ahi Evran Trade Vocational Anatolian High School situated in the borders of Istanbul province and 100 males in the age range of 16-18 who are staying in Maltepe Children and Juvenile Penal Institution. In this study; some information about independent variables were collected through personal information form developed by researcher for the purpose of collecting the data related to adolescents. In this study, so as to determine the hopelessness levels of the adolescents, it is used the Beck Hopelessness Scale (BUO) developed by Beck et al. (1974), and adapted to Turkish by Seber (1991). So as to determine the learned resourcefulness levels, it is used the Rosenbaum Learned Resourcefulness Scale (ROGO) developed by Rosenbaum (1980) and adapted to Turkish by Dağ (1991). So as to determine life satisfaction levels, it is used the Diener Life Satisfaction Scale (YDO) developed by Diener, Emmons, Laresen and Griffin (1985) and adapted to Turkish by Koker (1991). In this research, SPSS 12-package program was used in analyzing the data obtained through the personal information form and the scales from 200 adolescents in age range of 16-18. In consequence of this research, it is observed that there is a positively meaningful relation between learned resourcefulness and life satisfaction of adolescents in age range of 16-18. There is a negatively meaningful relation between learned resourcefulness and hopelessness. There is a negatively meaningful relation at low-level between life satisfaction and hopelessness.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Psikoloji, Psychology
