Fall of the human: A comparative study of Kazuo Ishiguro's novels Never Let Me Go and Klara and the Sun

Küçük Resim Yok

Tarih

2024

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

İstanbul Beykent Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Bu tez, Japon-İngiliz romancı Kazuo Ishiguro tarafından yazılan Beni Asla Bırakma ve Klara ile Güneş adlı iki romanı posthümanist bir bakış açısıyla karşılaştırmaktadır. Posthümanizm olarak bilinen bir düşünce okulu, hümanizmin varsayımlarını sorgulamaktadır. Hümanist felsefeye göre insanlar diğer canlılardan üstündür. Ancak posthümanizm buna meydan okur. İnsanlar ve insan olmayan varlıklar arasındaki ilişkinin hiyerarşik olmadığını ileri sürer. Özellikle teknolojik gelişmeler ışığında, hümanizmin temellerinden şüphe duymak giderek yaygınlaşmaktadır. Ishiguro her iki romanında da posthümanist ortamlar inşa eder. Beni Asla Bırakma'da organlarını almak için yaratılan klonlar vardır. Klara ile Güneş'te ise çocuklara eşlik etmesi için üretilen yapay arkadaşlar mevcuttur. Bütün olarak düşünüldüğünde her iki roman da posthümanist edebiyatın seçkin örneklerindendir. Ishiguro'nun Beni Asla Bırakma'yı yazmasından bu yana dünya daha posthümanist bir hal almıştır ki bu da Klara ile Güneş'in Beni Asla Bırakma'dan daha posthümanist olduğunu savunan bu tezle tutarlıdır. Klara ile Güneş, yapay zekayı içermesi, insan olmayan varlıkların haklarını sorgulaması, insanlar ve insan olmayan varlıklar arasındaki etkileşimleri ele alması ve güncel olaylarla örtüşmesi nedeniyle Beni Asla Bırakma'dan daha posthümanisttir.
This thesis compares two novels, Never Let Me Go and Klara and the Sun, written by British novelist Kazuo Ishiguro from a posthumanist viewpoint. A school of thought known as posthumanism questions the assumptions of humanism. According to humanist philosophy, humans are superior to other living things. Posthumanism, however, challenges this. It asserts that the connection between humans and nonhuman entities is not hierarchical. It is becoming increasingly common to doubt the fundamentals of humanism, particularly in light of technological advancements. Ishiguro constructs posthumanist settings in each of his works. There are clones created in Never Let Me Go in order to take their organs. There are artificial friends produced to accompany children in Klara and the Sun. When the whole thing is considered, both novels are outstanding examples of posthumanist literature. The world has become more posthumanist since Ishiguro wrote Never Let Me Go, which is consistent with this thesis, which holds that Klara and the Sun is more posthumanist than Never Let Me Go. Klara and the Sun is more posthumanist than Never Let Me Go since it incorporates artificial intelligence, questions the rights of nonhuman entities, addresses interactions between humans and nonhuman entities, and keeps up with contemporary events.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Language and Literature

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Koleksiyon